Author :
Abstract
AMAÇ: Bu çalışmada 11 prostat kanseri
hastasının tedavi öncesi çekilen görüntüleri kullanılarak tomoterapi cihazının planlama
sisteminde helical ve 7 alan direkt planları
yapılmış ve aralarındaki farklar analiz edilerek
doğru yöntem belirlenmeye çalışılmıştır..
YÖNTEM: Elde edilen doz-hacim histogramı ile
hedef ve kritik organların aldığı dozlar
istatistiksel testlerle karşılaştırılmıştır.
BULGULAR: Direkt ve helikal plana göre
maksimum, minimum ve ortalama PTV dozları
benzerlik göstermiştir (p>0,05). Rektum ve
mesanenin aldığı maksimum ve minimum dozlar
da benzer bulunmuştur (p>0,05). Ancak sağ
(44,75 ±9,25 vs 24,13 ±4,30 Gy) ve sol (44,89
±11,60 vs 23,07 ±5,10 Gy) femur başı maksimum
dozları helikal tomoterapi planında daha düşük
bulunmuştur (p=0,001).
TARTIŞMA: Elde ettiğimiz bulgular helikal
tomoterapi planının, direkt tomoterapi planına
oranla sağlıklı dokudaki toksiteyi azaltması
açısından daha uygun bir metot olduğunu
önermektedir.
Keywords
Abstract
BACKGROUND: At this study, helical and 7
direct plans are performed in tomotherapy
device by using images of 11 patients with
prostate cancer before the treatment.
METHODS: The doses accumulated in the
target and critical organs are compared via
dose-volume histograms with statistical tests.
RESULTS: According to the direct and helical
plans, the minimum, maximum and mean PTV
doses show similar behavior (p>0.05).
Maximum and minimum doses of rectum and
bladder are also similar (p> 0.05). However, the
maximum doses of right (44,75 ±9,25 vs 24,13
±4,30 Gy) and left (44,89 ±11,60 vs 23,07 ±5,10
Gy) femoral heads are found to be lower in the
helical tomotherapy plan (p = 0.001).
DISCUSSION: Our study findings suggest that
the helical therapy plan is a more appropriate
method to reduce the toxicity of healthy tissue
compared to the direct treatment plan.